Dag 1. Vrijdag 27 januari
Vier uur ’s middags; buiten is het bewolkt en om het vriespunt, binnen zitten Angeline en ik aan boord van een Airbus A330-200 van Korean Air. Vlucht KE926 zal ons in 10½ uur van Schiphol naar Seoel, Zuid Korea brengen. De afstand bedraagt 8.510km. Het vliegtuig zit maar voor minder dan de helft vol. Ook de Exit Seats voor ons zijn leeg, snel een plaatsje opschuiven dus! De vlucht verloopt voorspoedig, het eten is echt lekker en de bediening vriendelijk. Na de koffie vallen de ogen dicht…

Dag 2. Zaterdag 28 januari
Het vliegtuig ontwaakt langzaam, buiten schijnt de zon volop. Niet verwonderlijk want we bevinden ons op ruim 9.000 meter hoogte ergens boven China. Ik kijk op mijn horloge, verreken snel het tijdsverschil en constateer dat ik toch een paar uur heb geslapen, da’s mooi meegenomen. Ook het geserveerde ontbijt smaakt uitstekend en langzaam neemt de druk op de oren toe: de daling is ingezet. De geplande aankomsttijd van 10.35 uur wordt probleemloos gehaald. Het tijdsverschil met Nederland bedraagt +8 uur waardoor het eigenlijk pas 2.35 uur is. Doordat we pas ’s avonds om 20.40 uur plaatselijke tijd verder vliegen naar Auckland, hebben we een ‘Day Room’ geboekt in een hotel in het ongeveer 10 km. van het vliegveld gelegen Airport Town. We worden na een telefoontje van de hostess van de Airport Information een kwartiertje later keurig opgehaald door een minibus van het Incheon Hotel.

De kamer is keurig: een ruim tweepersoonsbed, tv, computer met (gratis) internet, apart toilet en een en suite badkamer met douche en bad met wirlpool. We nemen een lekker bad en gaan daarna even een paar uurtjes plat. We zijn op tijd weer wakker en nemen nog even een frisse neus in de vrieskou voordat we weer naar het vliegveld gaan. Echt een aanrader zo’n Day Room want we zijn behoorlijk uitgerust als we inchecken voor vlucht KE823 naar Auckland, Nieuw Zeeland. Een vlucht van 11 uur en 5 minuten waarin 9.609 km worden afgelegd. De Boeing 747-400 zit bijna vol, wij zitten helemaal achterin op rij 64. Prima plaatsen want er zijn maar twee stoelen i.p.v. drie naast elkaar en ook de beenruimte is ruim voldoende. Omdat ik redelijk ben uitgerust neem ik na het avondeten een slaaptabletje om toch een paar uur te kunnen slapen.

Dag 3. Zondag 29 januari

De tweede nacht in de lucht verloopt minder rustig dan de eerste. Het pilletje doet z’n werk niet want slapen is er niet echt bij. Dat komt o.a. door een behoorlijke turbulentie ergens halverwege de vlucht rond de evenaar. We schudden behoorlijk op en neer. Na het ontbijt is het nog twee uur vliegen naar Auckland. Als we naar beneden kijken zien we de azuurblauwe Pacific Ocean en het dicht begroeide Nieuw Caledonië met voor de kust diverse koraalriffen. De geplande aankomsttijd (11.45 uur) is ook de werkelijke. New Zealand Kia Ora! Een reis van 32 uur zit erop, het lijkt een lange zit maar het valt eigenlijk best mee. Tussen de landingsbaan en de aankomsthal zit nog een hele administratieve poespas. We moeten een Immigration Form invullen hoe lang we blijven, wat we komen doen en of we op boerderijen zijn geweest, vieze schoenen of een gebruikte tent bij ons hebben. Als je alles maar eerlijk invult heb je geen probleem om snel overal doorheen te komen. In de aankomsthal worden we hartelijk ontvangen door mijn oom, tante en neef die al jaren in Nieuw Zeeland wonen. Dit doen ze in Waihi, een mijnwerkerstadje ongeveer 140 km ten oosten van Auckland aan de ‘poort’ van Coromandel Peninsula. Na een paar tussenstops bij o.a. de Goudmijn komen we bij hun woning aan en komen hier lekker bij van de lange reis.