We gaan eerst even het centrum in voordat we verder rijden. Gisborne is een interessante stad om o.a. de volgende redenen. Ten eerste is het de meest oostelijk gelegen stad op onze aardbol waardoor de dag dus hier als eerste begint. Gaat men verder naar het oosten, dan wordt de datumgrens gepasseerd en is het weer een dag eerder. Interessant als je er zo over nadenkt. Ten tweede heeft Gisborne de eer dat in 1769 Captain James Cook als eerste Europeaan voet aan wal zet in Nieuw Zeeland. Er volgen nog drie reizen van hem naar deze kant van de wereld. Op de boulevard staat een monument ter herinnering aan deze gebeurtenis.

Inmiddels is het al middag dus gaan we snel op weg naar Napier. We blijven de SH2 volgen die hier ook de Pacific Coast Highway wordt genoemd. Het is een goede 200 km naar Napier maar het schiet niet echt op. De wegen zijn afwisselend vlak en recht, dan weer behoorlijk bochtig en bergachtig. Met nog ongeveer 40 km voor de wielen rijden we langs een reusachtig meer dat ingeklemd ligt tussen de groene heuvels. Het meer, Lake Tutira, zit vol met zwarte zwanen. We besluiten bij het bekende bordje met een boom en picknickbank even te stoppen. Al snel blijkt dat het een natuurreservaat is waar ook kamperen is toegestaan. We rijden er wat rond en zien al snel andere campers en tentjes staan. Er is een kraan en een huisje met een toilet. Met onze camper is dat niet eens nodig, de aanwezigheid van andere overnachters is voldoende: wij blijven vannacht hier! We vinden een prachtige plek pal aan het meer. Het is er doodstil en het uitzicht prachtig. Ook als de duisternis is ingevallen blijven we buiten zitten luisteren naar de zwanen, eenden, schapen en niet nader te definiëren fauna. Wanneer we met een zaklampje een kreekje van het meer naast onze stek beschijnen, zien we hier joekels van regenboogforellen (Rainbow Trout) zwemmen. 30-40 cm lang en niet één, maar zeker 10!