We worden wakker van, jawel, de zon! Het weer is totaal anders dan gisteren. Grote stapelwolken met daartussen felblauwe stukken. We verlaten onze stek en rijden het bochtige weggetje van dinsdagmiddag terug naar Linkwater. Hier slaan we rechtsaf om de Queen Charlotte Drive te vervolgen naar Havelock. Vlak voordat we daar aankomen stoppen we even bij een uitzichtspunt (Lookout) voor een stukje film en een paar foto’s want je hebt er een prachtig uitzicht over Havelock met de bergen erachter aan de ene kant, en de Mahau Sound aan de andere kant. In Havelock pakken we de SH6 in zuidelijke richting naar Blenheim. Dit is één van de zonnigste en warmste streken van het Zuidereiland en er zijn daarom veel boomgaarden met fruit en wijnbouw te vinden. Wat wij echter nodig hebben is eten en daarom wordt bij de plaatselijke supermarkt de camper weer volgeladen. We vervolgen onze weg over de SH1 richting Kaikoura en Christchurch. Zoals de naam het al aangeeft is dit de belangrijkste Highway van Nieuw Zeeland die loopt van Cape Reinga (noordelijkste puntje Noordereiland) tot Bluff (zuidelijkste punt Zuidereiland), vergelijk het maar met de A2 van Den Helder naar Maastricht in Nederland. Het wegnummer is meteen ook de enige overeenkomst. Het is geen vier- of zesbaans- maar gewoon een tweebaansweg met af en toe een inhaalstrook voor langzaam verkeer.

De maximum snelheid buiten de bebouwde kom is in Nieuw Zeeland 100 km/u, (maakt niet uit of het een verharde of onverharde weg betreft trouwens!) en iedereen rijdt dit ook, vrachtverkeer, bussen, campers en personenauto’s. In scherpe bochten staat de adviessnelheid aangegeven en daar moet je je echt aan houden anders loopt het vervelend met je af. Vooral op het Noordereiland hebben we al de nodige witte kruisjes met bloemenkrans in de berm zien staan… De route is overigens prachtig. Links de woeste branding van de Pacific Ocean, rechts kale, hoge bergen waarop schapen grazen en af en toe doorsneden met rivierbeddingen. Ongeveer 25 km ten noorden van Kaikoura stoppen we bij Ohau Point omdat we de nodige zeehonden op de rotsen zien liggen. Het blijkt een kolonie te zijn als we het betreffende DOC bordje zien. We tellen er vlug zo’n vijftig, jong en oud! Het is een schitterend gezicht om de kleintjes met elkaar te zien donderjagen en de ‘ouwelui’ die op de rotsen in de zon liggen te slapen. Wildlife ten top! Even later rijden we Kaikoura binnen en dit is het eindpunt voor vandaag. We hebben dan alweer een uur of vier in de camper gezeten en meer dan 200 km afgelegd. We vinden een plaatsje op de plaatselijke Top10 Holiday Park. Dit is echter niet de meest ideale. Slechts een heg scheidt de drukke SH1 (vooral ’s avonds en ’s nachts veel zware trucks) met onze camper en aan de andere kant van de camping ligt het spoor. Hier rijden gelukkig maar een paar goederentreinen, niet per uur maar over de hele avond en nacht gerekend. Personentreinen hebben we helemaal niet gezien. We koken vanavond niet maar gaan in het dorp voor de plaatselijke Fish & Chips, prima te eten!