Deze dag doet haar naam eer aan: geen wolken meer te zien maar een stralende zon zoals we de hele week eigenlijk al gewend zijn. We raken verwend! De vooruitzichten zijn ook nog prima als we de Kiwiaanse Peter Timofeeff mogen geloven. We wachten maar af want over de bewolking van gistermiddag werd immers met geen woord gerept. We relaxen heerlijk vandaag: we doen de was en kleuren de nog witte lichaamsdelen een beetje bij want we lijken al behoorlijk op Duo Penotti. Wel oppassen trouwens want de burn time ligt ook nu rond de 15 minuten. D.w.z. maximaal een kwartiertje onbeschermd in de zon tussen 12.00 en 16.00 uur anders ben je gegarandeerd Roodhuid. Da’s wel een nadeel als er geen ozonlaag meer is maar daar hebben we dan weer faktor 30 voor…
Rond 15.45 uur worden we opgepikt door een bus van Elm Wildlife Tours die ons met ongeveer 20 anderen naar het einde van de Otago Peninsula brengt waar het Royal Albatross Information Centre is gevestigd. Vanaf deze klif hoog boven de zee is het wachten tot de Konings Albatros vanuit zee het land opzoekt om de nacht door te brengen. Het duurt niet lang of we zien de eerste. Duidelijk te onderscheiden van de meeuwen want een albatros heeft een spanwijdte die tot 3 meter kan rijken. Fotograferen en filmen is lastig want slechts sporadisch komt-ie overvliegen en dan moet je net de timing perfect hebben. We krijgen nog een tweede kans want er komt er nog een vanuit zee overvliegen. Na een uur worden we weer bij de bus terug verwacht die ons aansluitend over allerlei smalle, bochtige en veelal onverharde weggetjes langs mooie baaien (Inlets) rijdt. De twee gidsen vertellen ons onderwijl over de (inheemse) vogelsoorten die we zien: Zwarte zwaan, Bonte steltloper, Konings lepelaar, Bonte scholeksters en de Pukeko. We rijden door naar een stuk grondgebied van een particulier waar Elm Wildlife Tours alleen toegang toe heeft. We komen via dat land weer aan de kust waar een observatiepost voor geeloog pinguïns (yellow eyed pinguin) is ingericht. Langs de hele kustlijn van het schiereiland zitten er ongeveer 200, op dit deel rond de 50. Het is de zeldzaamste soort pinguïn (totale populatie 5000-6000 stuks) en komen alleen maar in Nieuw Zeeland voor. Op het land zien we er ongeveer 10 zitten, hun witte buik is goed zichtbaar tegen de groene achtergrond van het gras. Er zitten ook jongen bij. De ouders zitten hier omdat ze in de rui zijn en daarom het water niet in kunnen. Pas over drie maanden hebben ze een nieuwe vacht zodat ze de zee weer in kunnen om eten te zoeken. Tot die tijd eten ze niet. Na deze observatiepost lopen terug over het strand waar we Hooker zeeleeuw (Hooker Sealion) zien liggen. Dit zijn ook de zeldzaamste soort en komen ook alleen in Nieuw Zeeland voor. We zien een vrouwtje en verschillende mannetjes. In de verte ligt een volwassen kolos die tot 400 kilo kan wegen. Vrouwtjes zijn erg zeldzaam, 1 op de 10 is van het vrouwelijk geslacht, de rest is man. Tenslotte gaan we naar de laatste observatieplaats. Het begint al aardig schemerig te worden en de zon is allang verdwenen achter de laaghangende wolken die vanaf zee komen binnendrijven. Op deze observatieplaats, ook aan de rand van een klif, hebben we een prachtig uitzicht op de Nieuw Zeelandse pels zeehond (NZ Fur Seal). Er zit hier een hele groep op de rotsen waaronder heel veel jongen. Die zijn aan het spelen in de rotspoeltjes wat een erg leuk gezicht is. Deze beesten hebben een dubbele pels die ze extra bescherming geeft tegen de koude zee en waren daarom een geliefde prooi voor zeehondenjagers. Dit was de laatste attractie en we worden rond 21.00 uur weer afgezet op de camping. Een ontzettend interessante excursie waar de gidsen heel veel vertelden over de dieren die we te zien kregen en hun onderneming zelf ook actief deelneemt aan het in stand houden van de populatie pinguins, zeeleeuwen en –honden door hun leefgebied te beschermen.