De wekker gaat om 6.00 uur al af want we moeten ons even na half acht melden in Manapouri bij Adventure Kayak & Cruise. Schipper Reg en gids Katie brengen Angeline, ondergetekende en acht anderen eerst naar de andere kant van Lake Manapouri, vervolgens met een busje over een smalle gravelweg naar de Doubtful Sound waar we eerst op een andere boot stappen maar al heel snel in tweepersoons kayaks voor een prachtige tocht over deze Sound. Helaas werkt het weer zoals op alle betaalde uitstapjes tot nu toe (de tocht van gisteren even niet meegerekend, daar was het niet relevant), niet echt mee. Donkere wolken die steeds lager en dreigender worden hangen boven ons en af en toe valt er een miezerregen. Het geheel krijgt zo een mysterieus karakter. Dit weer is het hier ruim 250 dagen per jaar. We mogen van geluk spreken dat de regen tot een miezer beperkt blijft want gemiddeld valt hier 7000 mm per jaar, 10 keer zoveel als in Nederland. De schipper vertelde dat vier weken in ongeveer een etmaal maar liefst ruim 300 mm naar beneden kwam waardoor een deel van de weg die we eerder per bus aflegden, werd verwoest. We onderbreken de tocht halverwege voor een lunch op de boot en varen erna weer verder. Het is een prachtig gebied waar nooit een mens aan wal is geweest en zal komen. Wanneer we te dichtbij komen worden we meteen omgeven door Sandflies. Ik heb m’n gezicht vergeten in te smeren waardoor ik meteen wordt aangevallen en gestoken. Het probleem is dat je dat echter niet meteen voelt en als je het merkt is het al te laat… nadat de kayaks weer op de boot liggen gaat het in omgekeerde volgorde weer terug naar Manapouri waar we even na 18.00 uur aankomen. Een lange dag zit erop. Was deze tocht vijf jaar geleden achteraf het absolute hoogtepunt van mijn reis, deze keer was het anders maar niet minder mooi. Helaas geen dolfijnen en zon gezien zoals toen maar juist wel een landschap zoals het er uit hoort te zien: nevelig, donker en nat.