We nemen na veertien dagen afscheid van Arend en Anneke. Zij blijven nog een dag in het Abel tasman National Park, wij moeten vanavond terug met de ferry van Picton naar Wellington. Het was erg gezellig met elkaar opgetrokken te hebben. De tijd gaat zo snel! Het weer is trouwens compleet anders dan gisteren: wolkenvelden en een frisse wind. We hebben dus echt geluk gehad met de kayaktocht! We zouden ‘m maar hebben verplaatst naar vandaag als we waren afgegaan op de weerberichten… We rijden van Marahau de Tasman Bay rond naar Nelson. Onderweg zien we veel fruitstalletjes en aangezien onze vitaminepeil dalende is, stoppen we voor het inslaan van appels, peren en pruimen. Je vult eenvoudig een kleine of grote zak met wat je lust en stopt de kosten ($3,- resp. $7,- in de gleuf van een melkbus die daar staat, that’s it! In Nelson parkeren we de bus en lopen even rond in het centrum. We duiken een internet café in voor het lezen van de laatste mailtjes en we zoeken naar een geschikt hotel in Seoul voor de laatste twee nachten op weg terug naar huis. We selecteren er een paar waaruit we later een keuze zullen maken. Ongemerkt is de tijd in ons nadeel gaan werken want het is al over vieren. Om 18.00 uur moeten we ingecheckt zijn voor de ferry in Picton en da’s nog zeker twee uur rijden. Dat betekent dus gas erop. Gelukkig gaat het voorspoedig, zien bij Havelock een beginnende bosbrand waar we gelukkig nog langs kunnen want de brandweer is er nog niet eens. Al met al is het toch al kwart over zes wanneer we het haventerrein opdraaien. Omdat we al geboekt hebben kunnen we zonder problemen mee maar we zijn wel één van de laatsten die de boot oprijden. Eenmaal op het dek zien we grote zwarte rookwolken overwaaien. De bosbrand van zojuist heeft behoorlijke proporties aangenomen want tussen Havelock en Picton is het hemelsbreed zeker 30 kilometer. De boot vaart stipt om 19.00 uur de haven uit, ons verblijf op het Zuidereiland zit erop. We hebben er 29 dagen doorgebracht en zo’n 3.200 km afgelegd. We zijn ons er thuis gaan voelen en vinden het jammer dat we weer naar het Noordereiland gaan hoewel hier ook nog de nodige activiteiten op het programma staan. De overtocht verloopt zeer voorspoedig en rustig ondanks een stevige Zuidwester. Dat was een paar dagen geleden wel anders. Ons bereikte berichten dat dezelfde overtocht op vrijdag i.p.v. de gebruikelijke 3½ uur maar liefst 8 (!) uur in beslag nam en dat door golven van 10 meter hoog auto’s en treinen op drift raakten en flinke schade hebben aangericht. Onder de passagiers vielen er zelfs gewonden (over zeeziekte maar te zwijgen…). Zaterdag hebben de rederijen moeten besluiten door het slechte weer de hele dienstregeling stil te leggen. Wij lopen in ieder geval zonder kotsen, schrammen en beschadigde voertuigen keurig even voor half elf de haven van Wellington binnen. De verlichte skyline van Wellington is prachtig. Overnachtten we op de heenweg nog op de Top10 camping in Lower Hutt, deze keer heb ik een adresje dichterbij gevonden. Het is de Capital Gateway Campervan Park even buiten het centrum van Wellington pal aan de SH1 in het stadsdeel Newlands. Het is vanaf het haventerrein nog geen 10 minuten rijden en prima te vinden. Eigenlijk is het een Motel met een stuk of 20 parkeerplaatsen voor campers. Niet echt een camping dus maar een ideale plek voor mensen zoals wij die net aankomen met de ferry (of als je de volgende morgen met de ferry moet). Omdat je ook in een zucht in het stadscentrum zit, is het een prima alternatief voor de verder weg gelegen Top10 camping. Wij hebben van tevoren een plaatsje gereserveerd omdat we laat aankomen, prima geregeld want het is inderdaad de enig plek die nog vrij is.