22 maart: Nadi – Waya Island
De zon schijnt ook vanmorgen uitbundig wanneer we om 7 uur opstaan. 8.30 uur rijdt een busje van Octopus Resort voor om ons naar Lautoka te brengen. Deze plaats ligt ongeveer 30 km ten noorden van Nadi en behoort tot de grotere plaatsen van Viti Levu. Samen met Vanua Levu zijn dit de twee grootste eilanden van de Fiji Eilanden dat er in totaal ongeveer 300 telt. Vanuit de haven van Lautoka vertrekken we om 10.00 uur naar Waya Island, het grootste eiland van de Yasawa’s, een eilandengroep die ten noordwesten van Vitu Levu ligt. Octopus Resort ligt aan de noordwestkant van Waya waar we anderhalf uur later arriveren. Na vijf jaar weer Back in Paradise dus! Direct zie ik de veranderingen met destijds: een aantal grote gebouwen tussen de Bures (spreek uit: Burees), de traditionele rieten huisjes met dito daken. Een hoop van de medewerkers herken ik echter nog en enkele mij ook! Het zijn de inwoners van het even verderop gelegen dorpje Nalauwaki die nog steeds in het resort hun boterham verdienen. De grote gebouwen zijn een schitterend paviljoen met veranda, bar en keuken dat dienst doet als restaurant. De vloer is gewoon de zandbodem van het strand. Direct naast dit paviljoen is een zwembad gebouwd dat pas sinds januari van dit jaar in gebruik is. De twee andere gebouwen zijn Poppy’s Lodge, een gebouw met vier grote kamers dat direct aan het strand ligt. Achter het zwembad ligt de nieuwe Dormitory, een soort slaapzaal zoals je deze in veel jeugdherbergen en backpackers hostels vindt. In deze staan maar liefst 24 bedden maar wel ieder met eigen klamboe en ventilator aan het plafond. Verbleven we in 2001 met ongeveer 20 gasten in Octopus, nu zijn het er ruim drie keer zoveel!! Desondanks doet het toch niet massaal aan want iedereen doet z’n eigen ding. De sfeer is daarom nog steeds relaxed te noemen maar wat wil je in zo’n decor. Horloges kennen ze hier niet: integendeel. ‘Fiji Time’ is het devies. Dat betekent rustig aan en als er iets moet gebeuren dan komt dat heus wel voor elkaar maar niet perse op het tijdstip dat jij misschien voor ogen hebt. Eigenlijk zouden we in Nederland ‘ns zo moeten leven.
Hoezo deadlines bij systeemimplementaties? Als alles toch gewoon doorgaat, waarom dan niet iets later maar wel relaxed? Een gemiddelde timemanagementcursus is trouwens duurder dan een retourtje Fiji en een weekje Octopus Resort… Boekingen via ondergetekende đŸ˜† !
Ons onderkomen voor de komende nachten is een zogenaamde Gardenview Bure, een hutje tussen de bloemen en kokospalmen. Hierin staat een groot 2-persoonsbed met klamboe en een ventilator aan het plafond en een eenpersoonsbed dat dienst doet voor onze koffers. Via een deur aan de achterkant komen we in een keurig betegelde badkamer met toilet en wastafel onder een betonnen dak en daarnaast een grote (regen)douche met uitzicht op de strakblauwe hemel, in de openlucht douchen dus! In tegenstelling tot 2001 hebben we nu in de Bure ook warm water (echter alleen ’s avonds omdat dit door de zon verwarmd wordt) en elektriciteit. Twee generatoren, een grote voor overdag en een kleinere voor ’s nachts, leveren de energie voor het hele resort. Het water wordt geleverd door moeder natuur in de vorm van een bron hoog in de bergen. Hier is een dam aangelegd en via een pijpleiding stroomt het naar het resort. Hier wordt het gefilterd zodat het zonder problemen gedronken kan worden en er ruim voldoende van aanwezig is. We verblijven hier op basis van vol pension dus inclusief ontbijt, lunch en avondeten. Drinken gaat ‘op de bon’ die de ochtend erna wordt afgetekend en bij vertrek apart wordt afgerekend. Het is ondertussen tijd voor de lunch en die is meer dan uitstekend. We kunnen kiezen uit een gerecht of 10 dat varieert van een rundvleesburger tot de catch of the day, verse vis die de dag ervoor is gevangen of een reusachtig bord met vers fruit. Alles is even lekker. Na de lunch is het de hoogste tijd om eindelijk onze snorkeluitrusting uit de koffer te halen. Weliswaar kan je dit hier voor een prikkie (F$5,- = €2,50) huren voor de tijd dat je hier verblijft maar wij hebben ze thuis nieuw gekocht en speciaal meegenomen. Snorkelen is een feest hier. Het zeewater is rond de 25°C en erg helder. Je kan zeker 8-10 meter diep kijken. Direct voor ons resort zijn een paar riffen met schitterend koraal in vele kleuren. Ze hebben veelal de vorm gaan grote platte pannenkoeken en zijn daarom prima te zien. Sommige kan je bijna aanraken, zo dicht zwem je eroverheen. Dat laatste moet je trouwens niet in je hoofd halen want ten eerste kan je je er makkelijk aan openhalen want koraal is vlijmscherp. Ten tweede beschadigt het makkelijk en duurt het vele jaren voordat dit weer hersteld is. Koraal groeit namelijk zeer langzaam. Kijken met je ogen dus en niet met je handen zoals je als kind door je ouders is geleerd… Al dit moois heeft ook een prettige eigenschap: het herbergt voedsel voor de vissen en die zie je dan ook in talrijke hoeveelheden in verschillende groottes en kleuren. Werkelijk prachtig! We zwemmen zo een tijdje rond waarbij je Ă©Ă©n belangrijk ding niet moet vergeten. Trek voordat je het water ingaat niet alleen je zwembroek aan maar ook een t-shirt. Met de zon die op je rug brandt terwijl je in het water ligt ben je binnen een kwartier hartstikke verbrand! Factor 30 helpt hier maar ten dele bij. Wij hebben in ieder geval de juiste maatregelen genomen, dan maar wit op de rug i.p.v. rood! Nadat we uitgesnorkeld zijn pakken we een bedje onder een parasol en gaan lekker liggen lezen en genieten zo van de schitterende zonsondergang die zich voor onze neus voltrekt. Rond 18.20 uur gaat de zon onder en dat is op zich niet zo spectaculair. Blijf echter vijf minuten wachten en je zit de lucht dieprood kleuren tegen een decor van hoge stapelwolken die aan de horizon te zien zijn en waar soms een hevige tropische regenbui uitvalt. Video- en fotocamera bewijzen goede diensten bij het vastleggen van dit tafereel. 15 minuten later is het pikkedonker want schemer kennen ze hier haast niet. Om 19.30 uur schuift iedereen aan voor het avondeten en dat is wat de pot schaft. Nu hebben ze speciaal een (Britse) chefkok in dienst genomen die samen met enkele dames uit Nalauwaki werkelijk een heerlijke maaltijd klaarmaakt. Na het eten is er tijd voor een spelletje op de veranda en om 22.00 uur maken wij er voor vandaag een eind aan.