De laatste nacht in Octopus Resort zit erop. We pakken onze koffers in en brengen ze naar het restaurant. We ontbijten lekker en vertrekken daarna naar Nalauwaki voor het bijwonen van de kerkdienst. Een mooie afsluiting van een schitterende reis. Pas als het voorbij is besef ik wat we allemaal hebben gedaan, gezien en beleefd. Gelukkig hebben we veel foto’s en film en ook dit dagboek zal zeker hieraan bijdragen. Fulo neemt ons na de dienst mee naar zijn huis waar we zijn uitgenodigd om te lunchen. Het is leuk om kennis te maken met zijn familie en met je handen de voorgeschotelde vis en casave op te peuzelen. Op zo’n moment vergeet je écht alles wat je thuis hebt en zou je hier willen blijven.

Zo’n eenvoudig en ongedwongen leven hoewel deze mensen het best zwaar hebben. Fulo verdient bijvoorbeeld omgerekend maar €75,- per week. Maar aan de andere kant heeft hij geen hypotheek, auto e.d. Het gekke is dat wij er ook totaal geen waarde aan hechten als we hier zijn. Zoals eerder gezegd: een dak boven je hoofd, schoon drinkwater en iedere dag goed te eten is alles wat je nodig hebt. Helaas is het nu toch echt tijd voor ons om afscheid te nemen. We lopen terug over de heuvel en kijken voor het laatst achterom om te genieten van het prachtige uitzicht. Terug bij Octopus rekenen we alles af van de afgelopen dagen. Totaal hebben we met z’n tweeën €800,- uitgegeven. Daar zitten boottransfers, overnachtingen, eten en drinken en ook nog een paar souvenirs bij. Al met al helemaal niet gek. We genieten nog één keer van de lunch en dan is het moment aangebroken dat de boot vetrekt om ons terug te brengen naar Lautoka op het vasteland. We nemen afscheid van iedereen maar niet voorgoed want ook Angeline is helemaal om en wil hier graag nog eens terugkomen. De boottocht voorloopt voorspoedig hoewel de zee best ruig is. Het Octopus busje brengt ons vanuit de haven terug naar het Beachside Resort in Nadi waar we de laatste nacht op Fiji doorbrengen.