27 maart: Nadi – Seoul
De wekker gaat vanmorgen weer lekker vroeg want we moeten om 7.30 uur opgehaald worden. Ik heb nog een extra souvenir aan Fiji overgehouden want vannacht ben ik lek geprikt door vervelende muggen die verschrikkelijk jeuken! De taxichauffeur houdt perfect rekening met de Fiji Time want hij komt ons pas om 8.00 uur ophalen. Het is maar een kwartiertje rijden naar het vliegveld dus het maakt niet zo heel veel uit. Onze vlucht vertrekt immers pas om 10.00 uur. Het inchecken gaat voorspoedig, helaas geen Exit Seat deze keer want de Airbus A330-200 is verrassend genoeg afgeladen vol. Het is 10.30 uur als we met volle vaart de startbaan verlaten en het luchtruim kiezen. Mode (spreek uit Modè=tot ziens) Fiji!! De vlucht naar Incheon International Airport duurt 10 uur en 35 minuten, een beste zit dus. Desondanks gaat het erg snel. Het eten is heerlijk en de films aardig. Weinig turbulentie dit keer als we weer terugkeren op het noordelijk halfrond. Exact volgens schema landen we om 17.35 uur plaatselijke tijd op Incheon. Het is hier drie uur vroeger dan in Fiji dus van een jetlag is geen sprake. Daarentegen is de klimaat shock gigantisch! Stapten we in Nadi in het vliegtuig met 32°C, als we uitstappen is het maar liefst 30°C kouder, BRRRRRRRR!!!!!
De terminal is gelukkig nog aardig behaaglijk. Dit is trouwens een schitterend gebouw en gloednieuw. Het hele vliegveld is pas vijf jaar oud als wij arriveren en ligt op een eiland voor de kust en op ongeveer een uur rijden van de stad Seoul. Het transport is perfect geregeld met bussen. De HSL wordt op dit moment nog voltooid. Er zijn verschillende bussen die vanaf het vliegveld naar de stad rijden en stoppen bij alle hotels.
Wij vinden snel onze bus en zijn een goed uur later bij Hotel Rivièra in het stadsdeel Yeongdong. Dit ligt ten zuidoosten van het centrum vlak onder de Hangang rivier. Het is trouwens ook een cultuurschok om in een dergelijke metropool terecht te komen. Wonen er in Nalauwaki en omgeving 950 zielen, in Seoul zitten ze met maar liefst 10½ miljoen op een kluitje! Incheon, waar het vliegveld is neergezet, is een voorstad met ‘slechts’ 2½ miljoen inwoners. We worden gek van alle helverlichte reklameborden met grote Koreaanse tekens waaruit we niets wijs worden. Doorgaande straten hebben allemaal vier tot zes rijstroken in iedere richting en die staan ook allemaal vol met auto’s. In onze hotelkamer op de tiende etage kunnen we dit allemaal vol verbazing gadeslaan. Ondertussen is het al behoorlijk laat geworden en na een douche duiken we het bed in om morgen uitgerust te zijn voor een bezoekje aan het centrum.