Gelukkig koelt het lekker af vannacht, ook met de airco uit. We staan op tijd op en rijden na het ontbijt naar het nabij gelegen Arizona-Sonara Desert Museum. Zoals de naam al weergeeft: een museum waar van alles te zien is over de flora en fauna in de woestijn. Wie denkt ‘daar zie je toch alleen maar zand en rotsen?’ zal hier ‘ns een kijkje moeten nemen want ja staat versteld wat voor een verscheidenheid aan planten en dieren er allemaal leven in een woestijn. Het is museum is prachtig opgezet met zowel binnen als buiten accommodaties. Wij zijn er in ieder geval drie uur meer dan zoet om alles te bekijken en dan moeten we echt het tempo erin houden. Een halve dag kan er moeiteloos mee gevuld worden.

Vandaag besluiten we af te wijken van de route tot nu toe. We gaan namelijk rechtstreeks naar het Chiricahua National Monument, de overnachtingsplaats van morgen en slaan Kartchner Caverns State Park over. Zo hopen we morgen o.a. meer tijd te hebben voor wandelingen in Chiricahua en later wellicht in andere plaatsen. Bovendien ligt deze camping behoorlijk op hoogte (ruim 1.500 m) en in een schaduwrijk bos. De route erheen is opnieuw redelijk rechttoe-rechtaan. Eerst 80 mijl oostwaarts over de Interstate Highway 10 tot Willcox en vervolgens nog ruim 30 mijl zuidwaarts naar het Nationale Park. Het is het meest zuidelijke punt van onze Amerikareis. Vanaf nu gaan we alleen nog maar noordwaarts. Opvallend is hoe snel het landschap onderweg wisselt van decor. We rijden nauwelijks een uur of we zien een totaal ander landschap dan vanmorgen. Niets geen cactussen meer maar veel grasland dat eens is geïmporteerd vanuit Afrikaanse steppen om verstuiving van de zandgronden te voorkomen en nu honderden vierkante mijlen bedekt en niet meer kan worden gestopt.

De ingang van het nationale park ligt een beetje verscholen tussen de bergen. Deze zijn ontstaan door hete as van een vulkaanuitbarsting dat samengesmolten is, vervolgens is opgelift en tenslotte is geërodeerd door weersinvloeden. Dit proces begon 27 miljoen jaar geleden. De camping ligt een paar mijl na de ingang inderdaad verscholen in het bos. Het is niet groot maar we vinden twee mooie plaatsen voor vannacht. Er is een klein toiletgebouwtje en er staan her en der wat kranen voor drinkwater. Voor de rest zijn we aangewezen op de voorziening in de camper. Geen dekking met het mobieltje of stroom dus vroeg naar bed vanavond.