27 mei: Capitol Reef N.P.

Het was inderdaad een behoorlijk frisse nacht. De verwarming sprong er weer spontaan van aan vanmorgen vroeg. We staan dan ook niet zo vroeg op als op een reisdag want we blijven immers hier staan vandaag. Onder de koffie kletsen we via Skype bij met familie (op vakantie in Spanje) en vrienden in Nederland. Voor het eerst deze reis is het in Nederland warmer dan bij ons. Het is al middag als we de campers pakken en mijl of 12 terugrijden naar het Visitor Center in het park. Hier slaan we rechtsaf de ‘Scenic Drive’ in waarvan het geasfalteerde deel na ongeveer 8 mijl eindigt op een parkeerplaats. Hiervandaan lopen nog twee onverharde wegen verder het park in maar het is niet toegestaan hier met onze campers te rijden. We parkeren ze daarom en gaan te voet verder de ‘Capitol Gorge’ in en volgen de onverharde weg waar nog wel regelmatig personenauto’s langsrijden. De weg loopt tussen de steile, felrode rotsen door waar de zon en wolken een prachtig licht op projecteren. De wind is helemaal weggevallen en de zon maakt het er aangenaam warm op. Jassen gaan uit, lange mouwen omhoog. Het zal nu 35 graden zijn, dan is hier niet te lopen! Na ongeveer drie kwartier komen we aan bij een parkeerplaats en eindigt hier de onverharde weg. Er loopt een wandelpad verder de gorge in en dit volgen we nog een stukje. We keren na een minuut of 15 echter om want we moeten ook het hele stuk nog teruglopen en nu gaat de weg langzaam maar zeker omhoog. Arend en ik (met Noraly in de rugdrager) lopen vooruit, Anneke, Angeline en Lyanne volgen een stukje erachter. Na een klein uur arriveren de heren weer bij de camper. Een minuut of 10 later zijn de dames er al. Lyanne heeft het hele stuk gelopen, we hebben uitgerekend dat het zeker 10 kilometer is geweest! Zeg maar de avondvierdaagse in één keer en met hoogteverschil.
Bij terugkomst op de camping willen we net het avondeten gaan maken als we worden aangesproken door de camper naast Arend en Anneke en tegenover die van ons. Ze hebben macaroni gemaakt maar veel te veel, of we willen mee-eten. Tuurlijk willen we dat. Hij, Cory, en zij, Anet, zijn hier vanwege Memorial Day en komen uit Salt Lake City. Hij werkt voor een skiliften fabrikant en is daarom ook in Europa (Noorwegen, Duitsland, Oostenrijk) geweest. Inmiddels is Anet haar beroemde pompoen dessert klaar dat ze buiten heeft klaargemaakt m.b.v. steenkooltjes. Er moet een beetje roomijs bij en het smaakt inderdaad heerlijk. Rond 21.00 uur gaan we terug naar onze eigen campers en leggen gauw de meiden in bed. Zelf werken we nog even de blog bij en bestuderen de route van morgen.